Zelfportretten gemaakt en ernstig behandeld met de bekende programma’s.
1-FastDarkenStormy
Deze is puur zwart wit gemaakt met toevoeging van een gezonde hoeveelheid korrel met de bedoeling om de bekende TMX400 film uit vroeger dagen na te doen. Verder heb ik met een soort van masker er een vignet omheen gezet.
1-MetalStormy
Deze is volgens een recept gemaakt waarbij de contrasten zijn benadrukt, de achtergrond zo sterk als mogelijk zijn vervaagd door gebruikmaking van Gaussian Blur. Een warmtefilter 85 is voor 5% toegevoegd, de donkerste plekken rond het rechteroog opgelicht met een zachte brush.
De volgende drie beelden zijn bedoeld voor een aanstaande expositie in de muziekafdeling van een bibiliotheek. Het is meer een studie-project om te kijken hoe ik de beelden straks wil gaan maken. Er zullen nog meer van dergelijke foto’s gemaakt en hier gepost worden.
Al deze beelden zijn behandeld in een fotoberwerkingsprogramma, een flinke hoeveelheid korrel toegevoegd, puur zwart en wit gemaakt en een vinget rondom aangebracht.
De volgende beelden zijn extra’s die ik heb gemaakt tijdens het fotograferen voor een ander project. Volgende maand moeten er weer beelden worden ingeleverd die besproken gaan worden door een mentor. Voor de foto die ik in gedachten heb, wilde ik me verkleden in dit tenue.
3-CropAutoAll3-FastDarkenStormy
De kleurenafbeelding is gecropped, het contrast is verhoogd, en verder auto levels, auto color en auto nog wat. Het laatste beeld is puur zwart wit, veel korrel toegevoegd en een sterk vignet aangebracht.
Alle foto’s zijn belicht door een enkele flitser links door een witte paraplu op 1/4 power.
Dus. Opdracht nummer 8 uit het CreadiScript is natuurlijk weer veel te laat ingeleverd. Maar er is een geheel acceptabele verklaring voor de vertraging. Ik had een idee bij de opdracht: Ga naar de eetgelegenheid die in opdracht 7 gebruikt is en fotografeer de etende en/of drinkende mens. Mijn mening? Rule number 1: fotografeer nooit etende en/of drinkende mensen! Like, ever… En eigenwijzigheid als ik ben en omdat mijn thema door dit jaar heen de reis van de fake allstars en mijn onderbenen betreft besloot ik er een geheel eigen draai aan de opdracht te geven. Dat proces van die eigen draai duurde alleen langer dan voorzien.
CreadiScript nr 8 eten
Opdracht nummer 9 gaat over de oranjekoorts die ons kikkerlandje in de greep houdt. Om dat weer te geven geeft het CreadiScript ons de opdracht om weer vanuit de eetgelegenheid de dichtsbijzijnde oranje foto te maken. En dat laatste werd al gelijk een probleempje. Want de oplettende kijker/lezer weet dat mijn serie in zwart, grijs en wit is uitgevoerd… So what to do. Wel, hier is de foto en als je iets naar benee rolt dan beschrijf ik in detail hoe ik de foto heb gemaakt.
Creadiscript nummer 9 - Oranjekoorts
Eerst, open een foto. Duh… vervolgens maak je een duplicaat van de achtegrond laag. ga naar Layers en selecteer Duplicate Layer. In het menuutje wat volgt selecteer je Heu/Saturation. Zet Saturation op nul (zero) voor de snelste en eenvoudigste manier om de foto (in dit geval de kopie laag) in zwart, grijs en wit te zetten. Klik op de Layer Mask en zorg ervoor dat je in het rechthoekje klikt. Kies nu een Brush bv 65 en selecteer zwart als voorgrond kleur. Veeg nu met de Brush de delen van de foto die je in de originele kleur wilt hebben. Omdat de originele Background Layer onder de zwart, grijs, witte laag zit komen de originele kleuren terug. Vervolgens maak je een nieuwe laag aan. Mode op Soft Light en Fill Neutral. Zorg dat de nieuwe laag is geselecteerd. Ga naar Filter, Noise en Add Noise. Distribution: Uniform, 20% en Monochromatic. Flatten Image. Nog een keer een kopie laag aanmaken. Als laatste breng ik in de kopie laag met een lassotool een soort van cirkel aan om een vignet te maken langs de buitenkanten, met behulp van Curves. Nog een keer flatten image en hey presto!
Deze clubavond van onze fotoclub zou een memorabele worden. Er waren 4 modellen uitgenodigd, 2 visagistes, er waren 2 studio’s ingericht en 15 fotografen hadden zich opgegeven en stonden te trappelen om aan het werk te gaan met de modellen. Om ze te fotograferen…
Er was een strak schema opgesteld om iedereen ruim de gelegenheid te geven zijn of haar model te fotograferen, de lichten in te stellen en verschillende posities uit te proberen. Er zijn leden die al eerder met modellen hadden gewerkt en die konden hun kennis overdragen aan diegenen die voor het eerst een model voor de lens kregen.
De modellen waren erg enthousiast en hadden duidelijk plezier in hun werk. Ook waren ze erg geduldig met de minder ervaren fotografen. Het was duidelijk dat alle fotografen ruim de gelegenheid hebben gekregen om een aantal mooie beelden te maken. Deze avond is er genoeg materiaal om meerdere portfolios aan te vullen met fraai materiaal.
Dank aan de modellen Evita, Bonnie, Diana en Maaike, de uiterst professionele visagistes van Grimestudio Maison Jacques, Bas Boersma die deze avond heeft georganiseerd en natuurlijk de leden die met elkaar hebben gezorgd voor een geweldige avond.
Thanks.
[svgallery name=”AFV-Bonnie” link=”Ga hier naar de fotoserie.”]
Zoals bekend worden we bij de fotoclub AFV de Veluwe dit jaar begeleid door een mentor. Verschillende mentoren trouwens, maar het gaat even om de mentor van de groep waar ik zelf deel van uitmaak.
Mijn opdracht voor dit jaar is het maken van zelfportretten gecombineerd met een niet vanzelfsprekende achtergrond. En dat moet in PS gebeuren. De verschillende elementen die de foto moeten maken, apart fotograferen en dan in PS bij elkaar brengen, in elkaar voegen, of hoe je het ook moet noemen.
Nu is het hiernaast geplaatste beeld niet het juiste voorbeeld, want ik heb alleen een zwarte achtergrond. Al vind ik deze specifieke zwarte achtergrond wel speciaal, want het is echt zwart. Gitzwart is het.
Awel, het gaat dus om het fotograferen van, onder andere zelfportretten en het gebruik van PS. Deze foto is zwaar aangedikt door lagen, laagmaskers, gradients en what not in PS, volgens een receptje wat ik ergens heb gevonden op het interweb. Koel he?
Het resultaat heeft veel weg van de manier waarop de portretten van Stephan van Fleteren worden uitgevoerd. Niet dat ik me met hem ga vergelijken, want dat kan echt niet, maar dit is wel het effect wat ik hoopte te bereiken. So cool.
Deze specifieke foto is op het interweb al gepost her en der en mensen van over de hele wereld hebben het er over… Wel, 3 hebben een berichtje achter gelaten dat ze het wel een koele foto vonden.
Tevens te vinden op facebook. Ik zal ‘m maar niet gebruiken als uglytar op m’n LinkedIn pagina… Vanwege duidelijke en te begrijpen redenen…
De tweede maand van twintigtien en een nieuw avontuur staat op de rol voor de werkgroep natuur en landschapsfotografie. De dag der dagen brak aan in alle rust en had in niets weg van een koude winterdag. Tenminste, de eerste minuten dan. De kouwe vloer deed anders vermoeden en eenmaal een blik buitenwaarts geworpen hebbend, het laagje sneeuw aanschouwend, mopperend, werd duidelijk dat de voorjaarsboden zich nog even hadden omgedraaid.
En vanwege de voorjaarsvakantie (vreemde naam) was het animo om in alle vroegte te verzamelen en een fijne wandeling te maken niet erg groot. Logisch. De weersomstandigheden maken het er niet echt gemakkelijker op om enthousiast te blijven en er op uit te trekken. Maar goed, de weinigen verzamelden zich op de afgesproken en inmiddels welbekende hangplek en de enkele voiture werd volgeladen. De korte rit langs de halte Assel en de Asselse heide werd in minder dan geen tijd afgelegd en de parkeerplaats vanwaar de wandeling zou vertrekken was gemakkelijk te vinden. Nog even later was de rest er ook en kon het feest of avontuur, of wat dan ook, beginnen.
De wandeling langs heide en door bos is niet lang, zo’n 6 km, en is afwisselend door de verscheidenheid aan begroeiingen welke men links danwel rechts van de paden en wegen aantreft. Dus. De enorme boerderij ligt er een beetje verloren bij, zo midden in het kale en licht glooiende landschap, maar de winter maakt er toch een fraai plaatje van. We mopperen best vaak op de natuur, maar het is toch altijd weer verrassend hoe mother nature er elke keer weer een plaatje van weet te schilderen. Het verrassende vijvertje links en het moerasachtige deel een stuk lager aan de rechterzijde met koud stromend water en verdorde moerasplanten. Even verderop een omheind stukje gazon met geitjes. Omgeploegde akkers wachtend op wat komen gaat. Een wildrooster. Nog meer bomen.
Een kruispunt van wegen en paden. Een in strakke kleding gehulde pensionado (geen fraai gezicht), een met flitsende helm uitgedoste mountainbiker, een gezinnetje op de fiets over de Veluwe, zij mopperend dat de gladdigheid eng is en ten slotte een groep hardlopers welke duidelijk niet van Hollandsche origine waren. Speculerend werden vermoedens uitgesproken dat voornoemde buiten-Hollanders aan het trainen waren voor de midwintermarathon. Dus. En dat alles tijdens een korte pauze met warme koffie. Terwijl de zon verwoede pogingen ondernam om de aarde op te warmen en haar stralen liet dansen door het struweel en ook door de takken van de bomen. Even verderop in het traject speelden er zonnestralen over een aantal vers gesneden boomstammen. Altijd een dankbaar fotografisch onderwerp.
Landschappen en -schapjes wisselden zich snel af, soms vergezeld gaand door plassen bevroren water, bedekt met nog steeds hetzelfde laagje sneeuw. Oude bomen en jong struikgewas. Laaggroeiende bosbessen en eindeloos hoge en kaarsrecht groeiende naaldbomen. Kronkelende boomstammen en eeuwenoude eiken, bruin beukenblad als een tapijt en nog steeds de zonnestralen die lichtjes op de natuur spelen.
De route was niet zo lang en al snel was het tijd om te gaan koffiedrinken in Hoog Soeren. IN de gezellige foyer van het gelijknamige hotel en restaurant was het goed toeven. De uitbater kwam al snel met koffie, thee en wat dies meer zij vergezeld met gebakken versnaperingen.
Onvermijdelijk was dan daar het moment om afscheid te nemen van elkaar en ieder zijn of haar ’s weegs te gaan. De daad werd bij het woord gevoegd en weer was er een nelfenavontuur ten einde gekomen. Goed om te weten dat we volgende maand weer op pad gaan. Ook dit avontuur wordt andermaal ende nog eens bijgeschreven in de annalen van de werkgroep natuur en landschap fotografie, met dank aan de deelnemers.
