Vandaag een allegaartje van beelden die in de achterliggende week zijn gemaakt.
Een politieman die een jonge speurhond aan het opleiden is, een trein die toevallig langs kwam, een struikmargriet die naast de deur staat te bloeien, bloeiende krenten in een wandelgebied de Waschkolk bij Nunspeet, een enkel ontzettend zelfportret en bloeiende bomen in een wijk met reusachtige vrijstaande woningen.
Vooral de laatste doet me denken aan zo ongeveer het slot van de film The Last Samurai, waarin Katsumoto (Ken Watanabe) in een laatste doodsrochel fluistert: “Perfect…They are all… perfect”. Hij was z’n hele leven op zoek geweest naar de perfecte bloesem en kwam er op het laatst achter dat ze allemaal perfect zijn. En deze enorme bloesemboom met de roze bloesemblaadjes verspreid over het gazon deed me aan die scene denken.
Een andere, minder perfecte, maar niet minder leuke uitspraak:
Zebulon Gant: [shouting loudly] Right, you little bastards! You will stand up straight or I will personally shit kick every far eastern buttock that appear before me eyes!
Vandaag een andere lens uitproberen. Een Asahi Pentax Macro Takumar 100mm F4.0, met een adapter op mn getrouwe 5DII geschroefd en uit de hand. Niet helemaal overtuigd dat het 1:1 macro is maar niettemin mooie scherpe platen met de fraaiste kleuren. Tis een reuze schatkist met al die lenzen en adapters en filters en doppen en alles.
Het is verbazend hoeveel hoeken men kan vinden op een paar vierkante meters. En elke hoek is weer anders, heeft een andere bestemming, heeft een andere kleur, wordt op een andere manier door de zon beschenen, werpt een andere schaduw, heeft een andere vorm. Er zijn stenen hoeken, houten hoeken, kunststof hoeken, hoekstenen. Er zullen vast mensen zijn die Hoek heten, er is zelfs een dorpje in Zeeland dat de naam Hoek draagt, er zijn meetkundige hoeken en toponieme hoeken. Maar deze laatste vier hoeken hebben niets te maken met deze serie. De hoekigheid van deze post moge duidelijk zijn.
De beelden zijn gemaakt met een oude maar messcherpe Asahi Pentax 50mm F1.4 vastgeknoopt aan m’n 5DII, gebruikt diafragma 2.0, handmatige scherpstelling en de camera in de diafragmavoorkeuze. Voor het gemak heb ik het piepje aangezet van de camera zodat ik zeker wist dat op de juiste plek scherp gesteld werd. Het bokeh van dit objectief is verbazend mooi. Onderstaande beelden zijn niet bewerkt, alleen van RAW geconverteerd naar JPEG.
En nog zo’n serie juweeltjes… Oude spulletjes uit vergane tijden, glorieuze dingen uit grootmoeders tijd, praktische voorwerpen van weleer, eens zo handig en nu zo leuk voor de sier. Waar kringloopwinkels en brocanteshops vol van staan. Kofferbakverkopen hun handel mee doen. Ja mensen, die lamp en die prullenbak, tis allemaal zo leuk… En herinnert u zich deze nog? Nog?
In de serie Bijna Elke dag TIen FOto’s dus een rijtje vintage spulletjes. Hieronder de beelden:
Vandaag wat producten uit mn huis vastgelegd. Niks bijzonders eigenlijk maar best leuk om te doen. Gemaakt met de 5DII en een ernstig scherpe Pentacon 50 mm F1.8 en de beelden zijn met vol open diafragma geschoten. Toch wel handig, live view… Scherpstellen door de zoeker is nauwelijks mogelijk, ondanks een matglas met wig en in live view kun je het beeld vergroten en exact scherpstellen.
Camera op diafragma voorkeuze en schieten met een gekabelde afstandbediening. Verlichting door een daglicht lamp recht van boven, beelden bijgesneden en waar nodig de kleurtemperatuur bijgesteld in Lightroom.
Afgelopen week het gelukkie gehad om aanwezig te mogen zijn bij een event van Nikon.
De avond draaide vrijwel geheel om de nieuwe Nikon 1 series en we konden ons hart ophalen met het uitproberen van deze kleine camera’s. Nou had ik de J1 al een dagje mee gehad voor ‘ie utikwam, dus dat was niet nieuw. Maar een theatergroep fotograferen met 50 anderen in de waanzinnig grote studio’s van Lukkien in Ede is een heel ander verhaal. De theatergroep speelde een bruiloft na die we konden fotograferen. Fun! Confetti, ringen, boeket, dansen, the whole nine yards.
Collega’s Rick en Wilfred waren zo vriendelijk om mij in actie vast te leggen… We hebben enorme lol gemaakt, lekker gegeten, veel mensen gesproken – kwam Peter nog tegen – helemaal goed.
De Nikon v en j 1 is een verbazend snelle camera, met snelle autofocus, lompveel beelden per seconde, flink veel kleurruis bij ISO 800, zelfs in het roze te verkrijgen – de zogenoemde Nikon gay 1 – lastig vast te houden met handen van formaat, stevig gebouwd, met objectieven van wereldklasse en met een adapter te gebruiken met alle overige Nikon objectieven. Kheb een V 1 zelfs gezien achterop een 600 mm…De camera is klein, met een klein objectiefje, kleine knopjes en een super kleine sensor. Maar wat een mooie beelden maak je hier mee zeg. Wow.
Als je de andere beelden wilt zien die we die avond hebben gemaakt, kom dan eens langs in de winkel. Kun je gelijk de Nikon 1 serie camera’s even vasthouden. 🙂
Gisteren kunnen spelen met een ingeruilde 200mm van Canon. Jawel, de F2.8 L versie met zonnekap en alles erop en er aan… Briljant objectief zeg. Ondanks dat het een telelens is, heb je er geen idee van. Het is een relatief licht objectief. Maar wanneer je er doorheen kijkt en ermee fotografeert dan zie je pas de briljantie van het glas. Scherp, snel, stil. Wow.
En bijna uit een soort van vanzelfsprekendheid moesten m’n dierbare kleega’s het ontgelden. Onderstaand als eerste de expeditieleider van het bedrijf. Niels, de pakkettenverzender die zijn weerga niet kent, de magazijnbewaarder, master of the track and trace, imitator van vele karakters (ie kent ‘m wel…) en als tweede, de onweerstaanbare, blondharige wandelende encyclopedie Wilfred. Khoop dat ze me dit kunnen vergeven.
De beelden zijn genomen met de Canon EOS 5D II en de Canon EF 200mm F2.8 L USM en zijn in Lightroom omgezet naar zwartwit met m’n favoriete preset super+punch.
Vandaag opnieuw mogen spelen met eigen camera en reusachtige Metz Mecablitzzzzz. Briljante flitser is dat toch. Onderstaande zelfportret (doe ik anders nooit…) is gemaakt met de Canon 1Ds II en de Canon EF 35mm F1.4 met dus de Mecablitz 45 CL ernaast. Gewoon camera omgedraaid en op armlengte afgevuurd. ISO 100, F5.6 en 1/30 seconde.
Vandaag een nieuwe werkdag. Heel gewoon eigenlijk. Opstaan, aankleden, naar het werk, klanten helpen, lol hebben, terug naar huis, daar verder werken. 🙂 Had ik u al eens verteld dat we lol hebben op het werk? Veel lol? Naast het adviseren over fotografie en video materialen en -apparatuur aan klanten is het vooral het plezier dat we hebben met elkaar en in het contact met de klanten. Praten over fotografie en video, specifieke oplossingen zoeken op maat en voor elke uitdaging. Briljant. Ik werk overigens bij CameraTools in Apeldoorn, de leukste fotografiewinkel van heel Nederland.
Wat is het toch heerlijk om te kunnen werken. 🙂
Een serie van collega Wilfred. Laat u niet misleiden door de soms vervreemende blikken. Hij is degene met de encyclopediale hoeveelheid parate kennis en de soms griezelige eigenschap om vrijwel elke klant bij naam te kennen, inclusief de apparatuur die diezelfde klant gebruikt… Verder is het een reuze koele gast en begenadigd fotograaf. Cheers.
Collega Rick, vrijwel de jongste van het stel en eveneens een heel actief fotograaf van met name snelle auto’s en motoren. Geen studiowerk voor hem, maar langs de racebanen en de paddocks van Europa, rubbing shoulders met de groten der aarde. De expert van de lange objectieven, de kenner van het grote glas. Tevens de wizard van het schoonmaken van vervuilde sensoren. Geen stofje is veilig voor hem.
Onderstaande beelden zijn van een Canon XH-A1, een briljante DV videocamera die compleet uitgevoerd is met een TFT scherm, richtmicrofoon, groothoekconverter. Het TFT scherm is aangesloten met behulp van BNC connectoren en een dikke kabel met RCA of tulp stekkers. Prima camera die voortreffelijke beelden levert.
Vandaag uitgebreid de nieuwe Nikon J1 kunnen testen. Op vrijdag 28 oktober is er een demodag voor klanten van CameraTools en kan iedereen de nieuwe Nikons uitproberen.
De J1 met de 10-30 mm 3.5-5.6 VR die ik mee kreeg is klein! Bijna niet vast te houden in m’n handen… Net als dit kleine hondje wat ik onderweg tegenkwam. 🙂
De camera werkt met verwisselbare objectieven, zo is er een 10 mm pancake, een 10-30mm en een 30-110mm. Ook de objectieven zijn klein. De accu is klein, er moet een kleine SD kaart in, de aan en uit knop is klein, alle bedieningsknoppen zijn kleiner dan klein. Tijdens het testen heb ik de camera meerdere malen bijna laten vallen… Klein is ‘ie, maar met de objectieven lang niet klein genoeg om zomaar in je jaszak te stoppen.
Toch is de camera opvallend goed te bedienen en het werken ermee is gewoon enorm wennen. Het is een heel andere camera dan de andere, bekende systeemcamera’s die er al langer zijn, zoals de Olympus Pen, de Panasonic Lumix en de Sony Nex. Ook de sensor is klein… Ieniemienie-klein. Met een cropfactor van 2,7 kun je je voorstellen dat de sensor van behoorlijke kwaliteit moet zijn om beelden te kunnen vastleggen met een kwaliteit die we gewend zijn van Nikon camera’s. En dat doet de kleine camera ook.
Hij is klein, maar snel, levert razend scherpe beelden af, de autofocus is snel, de gezichtsherkenning werkt erg goed en volgt de bewegende gezichten heel snel en kan dus de autofocus op meerdere gezichten tegelijk vasthouden. Tis een wonder. Er zit natuurlijk een vol automatische stand op die erg goed werkt, maar ook een stand waarbij de camera tijdens het nemen van een foto, niet minder dan 15 beelden vastlegt en je vervolgens de 5 beste beelden laat zien waarvan je er een kunt kiezen.
Er komt nog een adapter waarmee je de overige objectieven van Nikon kunt monteren… Lijkt me hilarisch om dat kleine kastje achterop een dikke 500 mm te zien bungelen. 🙂 De bedoeling is om met de enorme keus aan Nikon objectieven fraaie video beelden te maken met de Nikon 1, inclusief autofocus, handmatige controle over diafragma, zluitertijd en what not. Ik heb het nog niet kunnen testen, maar het schijnt erg goed te zijn. Meer volgt nog daar over.
Het is een goedgebouwde camera die in het begin niet makkelijk te bedienen is, maar mooie beelden aflevert. Voor veel fotografen zal het een welkome aanvulling zijn op de spiegelreflexen die ze al hebben. Het is nog niet duidelijk welke groep fotografen er het meest mee zullen werken. Daar zal de camera nog meer getest voor moeten worden. Het is geen camera voor mij. En dat heeft niets te maken met het feit dat het een Nikon is, maar de camera is te klein voor mijn handen en dat werkt gewoon niet fijn.
Bedenk wel dat dit mijn mening is die ik heb gevormd na een enkele dag spelen met het ding. Laat je door deze mening niet weerhouden om de nieuwe kleine van Nikon te komen bekijken. Binnenkort volgen meer beelden.