Burn – Canon Ef 24-105 F4.0 IS L USM

18 juni 201415 november 2019

Special Olympics Nationale Spelen Heerenveen

Er waren eens een aantal sporters, gehandicapt als ze zijn. Vele mensen met allerlei syndromen en tekortkomingen. Maar er van overtuigd dat ze de hele wereld kunnen veroveren met hun mogelijkheden en hun kwaliteiten. Zoveel provincies en hele groepen sporters, verenigingen, begeleiders. Een kolonie van ruim 3000 sporters en begeleiders die het in haast opgebouwde Olympische dorp kwamen bevolken. Een dorp, opgebouwd door de koninklijke landmacht direct naast het Abe Lenstra Stadion in Heerenveen. De vele sporten werden gedaan in de sportstad van Heerenveen, op andere plaatsen in dezelfde stad, op het Starterseiland nabij Sneek en nog wat plekken.

Van voetballen, basketballen, turnen, badminton, judo, tennissen, zwemmen, zeilen, open water zwemmen, bowlen en nog veel meer. Wedstrijden in alle hoeken van Friesland.

De opening werd gedaan op het veld van het stadion, op een verhoogd podium en met vier enorme schermen. Bekende artiesten, zoals Ellen ten Damme, Danny de Munk, Lang Frans, Syb van der Ploeg en een heerlijke band verzorgden de muziek en een openingswoord van de bekendste weer voorspeller van Nederland. En na de openingswoorden en -muziek was er de wedstrijd van Nederland tegen Spanje in de WK voetballen.

Bijzonder om te zien was het enorme enthousiasme voor de winnende doelpunten van Oranje. Het stadion stond ongeveer op z’n kop…

Het weekend stond in het teken van de ehbo post die we als Perspectief zouden bezetten. Verstuikte enkels, dikke knieën, muggenbulten, rugpijnen en buikpijnen waren de belangrijkste klachten die voorbij kwamen. Bijna 150 sporters min of meer weer op weg geholpen. Veel aandacht gegeven aan sporters en mensen die het nodig hadden.

Geweldig om zoveel sporters te zien die op een of andere manier betrokken en enthousiast zijn over hun sport die ze beoefenen. Zo trots als ze zijn in hun uniforms, met petjes en vlaggen en alles. Briljant.

Onderstaand een aantal beelden van dit weekend. geniet:

16 juni 201415 november 2019

Vrijgezellen shoot

Er zijn tijden dat mensen keuzes maken die aan het onwaarschijnlijke lijken. Allerlei soorten mensen. Zowel jong en oud. Meestal jong. Soms erg oud.

Laatst een bruiloft mee mogen maken van een stel dat de pensioengerechtigde leeftijd ruimschoots achter zich had gelaten. Nog nooit zo’n energiek stel gezien. Zij is een goede vriendin van mij, een heerlijk mens vol vreugde en enthousiasme en hij heeft een gezin overstromend van muzikaliteit. De feestelijkheden vonden plaats in de Grote of Lebuiniskerk in Deventer. Geweldige ambiance. Heel veel muziek van cello’s, violen, piano’s en een heuse harp. Geweldige muziek en een heerlijke sfeer. Uitstekende en fantastische belegde broodjes en een gezellige prosecco, soepen en what not. Het bruidspaar was gelukkig en zal dat nog steeds zijn. Beiden hebben met verlies van geliefden te maken gehad en beiden hebben nieuwe liefde gevonden. Heel erg gaaf om mee te mogen maken. Een volle bak in de kerk met vrienden en familie. Bijzonder, dankbaar, eenmalig, uitzonderlijk, warmtegevend en onvergetelijk. Dankjewel Nel en

Hieronder de beelden van een andere vrijgezel die op het punt staat om te gaan trouwen. Ook geen gewone bruiloft. De bruiloft gaat plaatsvinden in Servie of all places. En goede vriendinnen besloten om haar een feestje te geven. een heerlijke lunch, opgehaald in een open amerikaan. Een fotoshoot en een uurtje salsa dansen en een uitgebreid diner om de dag af te sluiten. Leuk toch?

De beelden die ik van ze mocht maken:

29 april 201415 november 2019

Lintjesregen 2014

Elk jaar is er een lintjesregen. Vrijwilligers die veertig jaren of meer zich belangeloos inzetten voor verenigingen en dergelijke kunnen worden aanbevolen. Meestal zijn dat familieleden die vinden dat iemand een lintje verdiend heeft. Dat moet dan wel ruim een jaar van tevoren aangevraagd worden met aanlevering van vele bewijsstukken. Meerdere instanties van de gemeente en de rijksoverheid controleren de aanvraag en pas kort voor de uitreikingen wordt bekend gemaakt wie er dit jaar lid mag worden van de Orde van Oranje-Nassau.

Dit jaar was een bekende van ons de gelukkige. Hij was onder andere al jaren vrijwilliger bij de schoolactiviteiten bij Gonnie en zodoende werden wij er ook bij betrokken. De verhalen die je hoort waarmee de ontvangers van de onderscheidingen naar het gemeentehuis gelokt worden zijn hoogst vermakelijk. Sommigen zijn compleet verrast bij aankomst en anderen zijn er wat laconiek onder en hadden al zoiets verwacht…

Ik mocht de ceremonie vastleggen op beeld en ook naderhand bij de familie nog nagenieten van de feestelijkheden.

20 april 20147 augustus 2014

We gaan op kamp…

Alleen al deze woorden waren genoeg om wekenlang vlinders in je buik te hebben van spanning… Het is een heel avontuur om met je klas op kamp te gaan, drie dagen lang van huis en ouders weg, twee nachten in een vreemd bed te slapen, met z’n allen eten, veel buiten spelen en spelletjes doen, liedjes zingen en nog veel meer. Voor alle kinderen rond de tien jaar is dat een spannend avontuur.

Maar voor deze speciale kinderen is het een dubbel en dwars avontuur. Sommigen van deze kinderen hebben nog nooit ergens gelogeerd… Dus een paar dagen bij vader en moeder vandaan is ontzettend spannend, vreemd en leuk tegelijk. Totaal 23 kinderen, bijna evenzoveel begeleiders, meesters, juffen en vrijwilligers. Een kampgebouw achter Eerbeek met slaapzalen, een huiskamer en eetzaal en voldoende bos en ruimte er omheen om lekker te spelen.

Het vertrek met 8 auto’s en het uitzwaaien door de rest van de school is een luidruchtige gebeurtenis, waarbij de hele buurt door het getoeter weet dat we op kamp gaan. Eerst naar het speelpaleis in Wijhe, dan met het pontje naar de overkant en naar Eerbeek. ’s Avonds meezingen met het kinderkoor in Beekbergen. De volgende dag bij Staatsbosheer op bezoek in Nunspeet, de uitkijktoren beklimmen en de speeltuin uitproberen. natuurlijk een ijsje eten bij het Eiland en ’s avonds na de pannenkoeken een bijbelverhaal en samen zingen. De derde dag staat in het teken van een zes-kamp met allerlei leuke spelletjes en de terugreis naar Zwolle. Het uitbundige weerzien van de ouders en de vermoeide gezichtjes die met de ouders naar huis vertrekken.

Zo’n kamp gaat je niet in de koude kleren zitten. Enerzijds vanwege het slaapgebrek en anderzijds door de kinderen die je op allerlei mogelijk manieren en momenten versteld kunnen doen staan. Dan zit je op een bankje en heb je ineens twee kinderen naast je die even moeten kroelen en vervolgens weer verder gaan spelen. Geweldig.

Ik mocht het hele gebeuren filmen voor de school en heb dat met heel veel plezier gedaan. De film is een paar weken later vertoond aan de ouders en de kinderen en dat was ook een feestje.

Hieronder de kinderen en een aantal van hun begeleiders:

14 april 201416 april 2014

Zomaar

Op een zaterdagmiddag met de zon op de juiste plaats en een gezellige tijd in het vooruitzicht met een paar goede vrienden.

We hebben een paar locaties bezocht die we gaan gebruiken om hun bruiloft te fotograferen. Van de trouwlocatie net buiten Ede tot een heus kasteel en een historische fabriek.

En de achtertuin van het aanstaande bruidspaar.

5 maart 2014

Vaarwel en welkom

Zoals met zoveel dingen is er een tijd van komen en is er een tijd van gaan. En voor het blauwe otootjuh en is het nu echt tijd om te gaan.

Dank, lieve vriend, voor de jaren dat je me rondgereden hebt. Je hebt me verhuist van de ene naar de andere kant van de Veluwe, al kreunend, trillend, krakend en piepend. Maar zonder ophouden. Je hebt een complete voliere verplaats, inclusief bestrating. Verschillende vrachten hout haalden we op, tot groot vermaak van de houthandelaar. Langzamerhand en een voor een vallen je functies uit. De radio doet het al langer niet meer. Je koplamp is gebroken. Je kleur vervaagd. Je stoelen zijn flink kapot. En het rijden gaat steeds moeizamer en gaat gepaard met steeds meer gekreun. Tis klaar nu. Geen ritten meer. Nog een keer verplaatsen en dan mag je met pensioen, waar je voortaan wordt verzorgd door een automonteur in opleiding. Het gaat je goed.

Thanks for being part of my life these past years. Fare thee well little car.

En er is daarnaast een hartelijk wellekome aan het nieuwste lid van het wagenpark. Een heuse Landrover Discovery. Dikke diesel met automaat, alle luxe van binnen, alle stoerheid van buiten. Zo zwart als de kleine Fiat, alleen een stukje groter. Stuk groter. Zoals mijn zoon het omschreef: “van extreem klein en zuinig naar Greenpeace verfoeier en Prius-uitlacher”. 🙂