Het vakantiegevoel…

Vakantie is naar andere mensen kijken...

Is er een ultiem vakantiegevoel? Veel zullen zeggen van wel. Ik denk dat het meerdere gevoelens zijn, een heleboel ervaringen, gesprekken, ontmoetingen, indrukken, smaken en geuren zijn die bepalen of je het naar je zin hebt. En dus een goed vakantiegevoel hebt.

Awel, ik kan u vertellen dat het vakantiegevoel nog steeds aanwezig is, ondanks dat de vakantie voorbij is en alleen de herinneringen blijven. Maar wat was het leuk. Na zovele jaren weer bij m’n zusje geweest die inmiddels op een prachtig boerderijtje woont in Flaach. Een klein dorpje in Noord Zwitserland waar niemand haast heeft en iedereen toch druk is met het oogsten van graan, aardappels, tabak, kersen, koolzaad en what not.

De temperatuur was al die tijd ruim boven de 30 graden en buiten leven in de schaduw was verplicht. Evenals eten van de bbq, veel water drinken, genieten van koffie met gebakjes, lekker eten en afkoelen langs een riviertje. Zelfs op een avond uitgebreid eten bij een echte, heus Italiaans pizza restaurant. De heerlijkste pizza gegeten daar.

Verder veel cultuur opsnuiven, oude stadjes bewonderen, op terrasjes wat drinken, mensen kijken, souvenierswinkeltjes plunderen, chocola inslaan, boodschapjes doen in vreemde winkeltjes en nog veel meer leuks. 🙂

Onderstaande beelden zijn een weergave van het vakantiegevoel. Een soort lijst van antwoorden op de vraag: “Wat is vakantie?”

vakantie is geld pinnen bij een buitenlandse automaat
Vakantie is genieten van lekkers op een terras.
Vakantie is lekker wandelen
Vakantie is nog steeds te klein zijn om iets te kunnen zien…
Vakantie is de watervallen van Schaffhausen bezoeken
Vakantie is vissen (kijken)
Vakantie is naar andere mensen kijken…
Vakantie is naar andere mensen kijken…
Vakantie is de druiven zien groeien.
Vakantie is spelen met de hond.
Vakantie is ook eens omhoog kijken
Vakantie is gesprekken op onverwachte plekken
Vakantie is met elkaar koffiedrinken.
Vakantie is bootjes kijken in Zurich.
Vakantie is je verbazen om een klein bestel autootje.
Vakantie is schaduwplekjes zoeken.
Vakantie is de laatste kersen plukken
Vakantie is verblijven op een heerlijk boerderijtje.
Vakantie is gek doen tijdens het kersen plukken.
Vakantie is een tentje opzetten.
Vakantie is genieten van geurende rozen.
Vakantie is mensen kijken die mensen kijken.
Vakantie is cultuur opsnuiven.
Vakantie is oude stadjes bezoeken.
Vakantie is verzamelen in de schaduw van een boom.
Vakantie is uitpuffen op een bankje langs het water.
Vakantie is oude dametjes op blote voeten.
Vakantie is een goed gesprek.
Vakantie is samen foto’s kijken.
Vakantie is gek doen met je broertjes.
Vakantie is genieten van uitzichten.
Vakantie is dom kijken naar de hond.
Vakantie is dobberen in een bootje op een rivier.
Vakantie is genieten van het mooie weer.
Vakantie is bovenal genieten van de bbq…

Donkere beelden

Vandaag Lydia, de Canon 5DII gecombineerd met Heidi, De Leica Summicron – R 50mm F2.0 en uitgeprobeerd. Het blijft het mooiste glas, zeker als ‘ie op de R4 is gemonteerd. Op de 5D is de focus niet helemaal lekker, niet makkelijk te vinden, zeker met het diafragma flink open. Maar wat scherp is, is ook echt scherp. Pin sharp zouden de Engelsen zeggen. Werkt ook lekker, gebouwd als een tank en onmisbaar als portretlensje.

De plaatselijke begraafplaats bezocht en even rustig rondgewandeld. Inspiratie zat met al die oude graven, nog oudere bomen, prachtig licht en serene stilte.

De beelden zijn bewerkt met Lightroom 5. De (zichtbare) namen heb ik verwijderd in Votozjop.

Leica Lens Test
Leica Lens Test
Leica Lens Test
Leica Lens Test
Leica Lens Test
Leica Lens Test
Leica Lens Test
Leica Lens Test
Leica Lens Test

Een weekendje weg

We hebben in de kadootjesregen van onze bruiloft een bon gevonden voor een dagje op een scooter door Zuid-Limburg. En even later ontvingen we een hotelbon voor een paar overnachtingen. Prima combinatie natuurlijk en afgelopen weekend zijn we dus lekker een weekendje weg geweest.

Het weer was over het geheel niet om over naar huis te schrijven, maar we hebben enorme lol gehad. Het verblijf in een sterren hotel is bijzonder, maar vooral de gastronomische verleidingen die op ons af kwamen waren ernstiglijk genieten. Een ontbijt buffet wat zelfs de grootste hongerlap stil krijgt en de meer-gangen-diners waren vingerlikkend lekker.

Valkenburg is een uitzinnig toeristisch stadje met rijen aaneengesloten restaurants en terrasjes. Door het verminderde weer was het aangenaam rustig. De scootertocht leidde ons op twee snorwielen door het mergelland van zuid-limburg waarbij ook België en Duitsland werd aangedaan. De 4-takt motoren hadden pret voor tien, ook heuvel opwaarts. De wielrenners die ons meer dan eens voorbij snelden hadden overigens nog veel  meer lol om ons. Lunchen en koffie drinken op diverse terrasjes in Epen en Vaals maakten de dag compleet. Een enkele regendruppel, veel wind en zelfs een verdwaalde zonnestraal maakte het aangenaam, maar wel fris. Hoe ik m’n kale hoofd ontzettend heb kunnen verbranden is nog steeds een raadsel.

Hieronder de beelden die met de app Instagram gemaakt zijn. De onvermijdelijke manier van vastleggen wat je belieft met een smartphone. Niks aan te doen. Hoort erbij. Voor de technogeeks onder ons: Het is een Samsumg Galaxy S Advance.

Lunchen bij Micky D.
Valkenburg 🙂
Gebakjes in de bongerd 🙂
Scooter rijden… *Big grin*
Bakkie in de belgique
Drielandenpuntje… Bloody tourists…
Brugse zot in Vaals

 

De andere beelden gemaakt met Lydia, de Canon 5DII en Burn, de Canon EF 24-105 F4.0 L USM, be- en verwerkt met Lightroom 5:

De hotelkamer in Zuid Limburg
Een verdwaasd uitziende man op de brommert in Zuid Limburg
Een heel langzaam overstekende oude man in Zuid Limburg
Een bronzen beeld van een erg luchtig geklede dame in Zuid Limburg
Een oude gevel met beeldje van een gans in Zuid Limburg
De Geul in Valkenburg in Zuid Limburg
Een bankje in Zuid Limburg
Een poort als gezicht in Valkenburg Zuid Limburg
Uitzicht op een terrasje in Zuid Limburg
uitzicht op België vanuit Zuid Limburg

Open tuindagen van Coney Woods

Afgelopen zaterdag met vrouwlief en schone moeder naar de open tuindag van Coney Wood geweest in Voorthuizen. Een prachtige tuin die zich eindeloos lijkt uit te strekken met steeds weer verrassende plekjes, zitjes, vijvers, bomen, planten, bloemen en nog veel meer. En op deze open tuindag ook nog eens een expositie van veel schilderijen, hoeden en aardewerk, gemaakt door kunstenaars uit de omgeving.

Kikkers laten zich horen, zonlicht verwarmt de tuin, de wind ruist zachtjes door de bomen en struiken. Van alles staat er in bloei. Rhododendrons, veel vaste planten, een enkele waterlelie.  De schilderijen vormen een welkomen aanvulling op de kleurige tuin, prachtig aardewerk staat te pronken op tafels in de veldschuur, de koffie wordt geschonken door de kunstenaars en vrijwilligers en de sfeer is bijna rustgevend.

Een fijne middag om door te brengen in de rust en de tuinen van Coney Wood. Dankjewel Annet, voor je gastvrijheid.

De beelden:

ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood
ConeyWood

BETIFO – van alles wat

Vandaag een allegaartje van beelden die in de achterliggende week zijn gemaakt.

Een politieman die een jonge speurhond aan het opleiden is, een trein die toevallig langs kwam, een struikmargriet die  naast de deur staat te bloeien, bloeiende krenten in een wandelgebied de Waschkolk bij Nunspeet, een enkel ontzettend zelfportret en bloeiende bomen in een wijk met reusachtige vrijstaande woningen.

Vooral de laatste doet me denken aan zo ongeveer het slot van de film The Last Samurai, waarin Katsumoto (Ken Watanabe) in een laatste doodsrochel fluistert: “Perfect…They are all… perfect”. Hij was z’n hele leven op zoek geweest naar de perfecte bloesem en kwam er op het laatst achter dat ze allemaal perfect zijn. En deze enorme bloesemboom met de roze bloesemblaadjes verspreid over het gazon deed me aan die scene denken.

Een andere, minder perfecte, maar niet minder leuke uitspraak:

Zebulon Gant: [shouting loudly] Right, you little bastards! You will stand up straight or I will personally shit kick every far eastern buttock that appear before me eyes!

Algren: Well done, sergeant.

Zebulon Gant: When you understand the language, sir, everything falls into place.

Tot zover de woorden uit deze fantastische film. Mag ik u uitnodigen tot het aanschouwen van voornoemde beelden:

Speurhond in opleiding
Waschkolk
Waschkolk
Waschkolk
Waschkolk
Ugly head
Margrieten
trein
Bloesem
They are all perfect

BETIFO: Strand

Er gaat niets boven een familiebezoekje tijdens de voorjaarsvakantie in het zonnige zuiden van het Zeeuwse land. Middelburg is een oude vestingstad en is op een worp des steens afstand van het strand gelegen. Bij aankomst moest natuurlijk het strand worden bezocht. Terwijl de zon de voorjaarsstralen naar de aarde stuurde en de enkele wandelaar verwarmde, grote schepen langzaam ronkend door de vaargeul gleden, het vlakke water loom het strand op golvend. Heerlijk, zo’n wandelingetje.

Hieronder weer de tien beelden:

De kust, de Zeeuwse kust
Zeeuwse strand
in galop
de duinen van dishoek
paaltjes
lichtstreep
pantoffel
Zon in het zilte water
ribbels
M’n voeten in het zand

BETIFO: dierenpark

Op uitnodiging van een flink bouwbedrijf hebben we een dierenpark verblijd met een bezoekje. De uitgebreide dierenverzameling was nog grotendeels in winterslaap, zoals te doen gebruikelijk in deze tijd van het jaar. Maar de jonge olifanten renden rondjes om een rotsblok, de haaien zwommen hun rustige baantjes en de mantelbavianen speelden met hun kleintjes.

De vlindertuin zat verbazingwekkend vol met vlinders, het safarirestaurant had lekkere koffie en de pinguins spetterden in het rond.

Hieronder de tien beelden.

wachten in de rij
landrover
fotograaf…
libelle momentje
slapende olifant
V van giraffe
Baby giraffe
watercypressen
sneeuwklokjes
het kind en de haai

BETIFO: Bijna elke dag tien foto’s

Opnieuw en bij herhaling een poging om het BEDEF project te starten. Bijna elke dag een foto. Of bijna elke tien foto’s (BETIFO..?). Tis een poging waard. Kwil weer fotograferen en dit lijkt de enige manier om het weer op gang te krijgen. Dagelijks fotograferen, op beeld vast leggen wat ik zie of wat er om me heen te zien is. Let’s go. Dat je zegt van… hup.

De eerste serie is gemaakt met de Canon 5D II met 28mm F2.8 en bijgesneden in Lightroom. SOOC (straight out of camera).

sporen in de sneeuw
Bloeiende toverhazelaar
Bijna voorjaar
lantaarn
chopped wood
reclamebordjes
schuurtje
klompenhok
bolletjes in bloei
boeketje voorjaar

Bergen aan de zee

Een winderige dag ergens eind oktober. Een ritje naar de kust en een frisse wandeling langs de stormachtige kust. De wind in je haren, wuivend helmgras, de meeuwen die op de wind vliegen en warme koffie in de enige strandtent die nog open is. Heerlijk, zo’n dagje strand.

Bergen aan zee in 1870

 

Zwaar weer op komst

 

De eenzame fietser

 

Leeg strand

 

Wolken boven de zee

 

Buitje

 

Meeuwen

 

Eenzame villa in de duinen

 

Nelfen Driedorp

Twas weer zo’n dag. En terwijl ik worstel om foto’s in te voegen in deez’ post (ruzie met een paar plugins…), het buiten donker wordt, de strooiwagens de weg weer op gaan omdat het nog steeds winter is, de kachel snort en de hete koffie m’n bril beslaat, wacht ik op het updaten van de WordPress database…

Vandaag was het de dag voor een nieuwe wandeling van de Werkgroep Natuur en Landschap Fotografen, kortweg de Nelfen genaamd. Het maandelijks terugkerende ritueel, de periodieke wandeling, de regelmatig terugkerende gezondheidsbewegingen, de leukste mogelijkheid om fraaie beelden te maken van Neerlandsch schone natuur. 🙂

Vandaag waren we te gast in het mini gehucht Driedorp ten zuiden van Nijkerk. Per abuis parkeerden we onze voitures op de parkeerplaats van de plaatselijke kerk en de vele hoedjes keken ons toch wat bevreemd aan. Onze rugzakken, camera’s en wandelkleding deden de wenkbrauwen fronsen en de vraagtekens waren te lezen in de ogen van de aanschouwenden.

Het zonnetje deed vermoeden dat het voorjaar in aantocht is, de vogels spraken van betere tijden en zelfs de krokussen lieten hun schoonheid zien tussen het licht bevroren gras. Als dat geen lentebodes zijn, wat dan nog wel..? Het zachte licht en de fraaie landschappen, de vele boerderijen, oprijlanen, majestueuze beuken en eiken waren voer genoeg voor de hongerige camera’s en objectieven. De temperatuur was nog lang niet des lentes maar het zonnetje maakte veel goed. Door de winterse neerslag en vele regen van de afgelopen dagen waren de paden niet alleen modderig maar ook nat en soms zelfs met ijs bedekt. Pas gepoetste wandelschoenen werden niet meer zo netjes en bij de schrijver dezes zat de modder al snel tot een zekere hoogte.

Op de terugweg zagen we de ruim van tevoren aangekondigde winterse bui op enige afstand passeren. Donkere wolken met lange sluiers neerslag eronder bewogen zich met enige snelheid richting het oosten en met de felle zon er bij gaf dat een fraai gezicht.  Gelukkig hebben we de wandeling droog kunnen volbrengen.

We hebben koffie gedronken en appelgebak met slagroom gesmikkeld in de Meadows, een uitspanning benevens hotel De Roode Schuur in Nijkerk. Niks mis mee en nagenietend van de wandeling was het goed toeven in de kleurig aangeklede gasterij.

Hieronder een aantal beelden.

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

Bijna Elke Dag Een Foto: BEDEF 🙂