Het gras moest gemaaid…
Een weekendje weg
We hebben in de kadootjesregen van onze bruiloft een bon gevonden voor een dagje op een scooter door Zuid-Limburg. En even later ontvingen we een hotelbon voor een paar overnachtingen. Prima combinatie natuurlijk en afgelopen weekend zijn we dus lekker een weekendje weg geweest.
Het weer was over het geheel niet om over naar huis te schrijven, maar we hebben enorme lol gehad. Het verblijf in een sterren hotel is bijzonder, maar vooral de gastronomische verleidingen die op ons af kwamen waren ernstiglijk genieten. Een ontbijt buffet wat zelfs de grootste hongerlap stil krijgt en de meer-gangen-diners waren vingerlikkend lekker.
Valkenburg is een uitzinnig toeristisch stadje met rijen aaneengesloten restaurants en terrasjes. Door het verminderde weer was het aangenaam rustig. De scootertocht leidde ons op twee snorwielen door het mergelland van zuid-limburg waarbij ook België en Duitsland werd aangedaan. De 4-takt motoren hadden pret voor tien, ook heuvel opwaarts. De wielrenners die ons meer dan eens voorbij snelden hadden overigens nog veel meer lol om ons. Lunchen en koffie drinken op diverse terrasjes in Epen en Vaals maakten de dag compleet. Een enkele regendruppel, veel wind en zelfs een verdwaalde zonnestraal maakte het aangenaam, maar wel fris. Hoe ik m’n kale hoofd ontzettend heb kunnen verbranden is nog steeds een raadsel.
Hieronder de beelden die met de app Instagram gemaakt zijn. De onvermijdelijke manier van vastleggen wat je belieft met een smartphone. Niks aan te doen. Hoort erbij. Voor de technogeeks onder ons: Het is een Samsumg Galaxy S Advance.
De andere beelden gemaakt met Lydia, de Canon 5DII en Burn, de Canon EF 24-105 F4.0 L USM, be- en verwerkt met Lightroom 5:
Open tuindagen van Coney Woods
Afgelopen zaterdag met vrouwlief en schone moeder naar de open tuindag van Coney Wood geweest in Voorthuizen. Een prachtige tuin die zich eindeloos lijkt uit te strekken met steeds weer verrassende plekjes, zitjes, vijvers, bomen, planten, bloemen en nog veel meer. En op deze open tuindag ook nog eens een expositie van veel schilderijen, hoeden en aardewerk, gemaakt door kunstenaars uit de omgeving.
Kikkers laten zich horen, zonlicht verwarmt de tuin, de wind ruist zachtjes door de bomen en struiken. Van alles staat er in bloei. Rhododendrons, veel vaste planten, een enkele waterlelie. De schilderijen vormen een welkomen aanvulling op de kleurige tuin, prachtig aardewerk staat te pronken op tafels in de veldschuur, de koffie wordt geschonken door de kunstenaars en vrijwilligers en de sfeer is bijna rustgevend.
Een fijne middag om door te brengen in de rust en de tuinen van Coney Wood. Dankjewel Annet, voor je gastvrijheid.
De beelden:
Een leuk stel…
Afgelopen zaterdag een leuk stel op bezoek in m’n flet.
Voordat de pizza’s en flessen wijn werden aangevoerd, hebben we een paar foto’s gemaakt. Niet iedereen wil graag op de foto, maar even gek doen met wat hoedjes en een gekke jas doet wonderen en werkt meestal ontspannend. Het doel was een paar foto’s van het stel samen maar ik kon het niet laten om een paar portretten te maken van hen, elk apart. Dat helpt ook om het licht te testen en vertrouwen in elkaar te krijgen. En ik werk het liefst met enkele personen. Groepen en stellen zijn nou eenmaal lastiger vast te leggen. Gelukkig helpen de werkpaarden van Broncolor om de boel goed uit te lichten.
Voor de camera-gearhead-geeks onder ons: Beelden zijn gemaakt met Grandma, de Canon 1DsII met Knob, de Sigma 85mm F1.4 en de verlichting werd geleverd door Broncolor met reflector en grid. De beelden zijn verder bewerkt in Lightroom. Blijvend verbaasd wat de verschillende presets kunnen doen met een foto. Ook blijvend verbaasd hoe scherp de 85mm is.
De collectie:
Een welverdiend lintje
Op maandag 3 juni mocht een heel goede vriendin uit handen van de loco burgemeester een lintje ontvangen omdat het de koningin behaagde. Adi mag zich nu lid van de orde van Oranje Nassau noemen. Omdat ze zich zoveel jaren lang onbaatzuchtig heeft ingezet voor allerlei organisaties, verenigingen en what not. Het is een indrukwekkende lijst en het is een welverdiende koninklijke onderscheiding.
Er is anderhalf jaar gewerkt aan deze ceremonie. Normaliter worden de lintjes door de burgervader opgespeld in de uren voor koninginnedag, maar het feestvarken was toen op rondreis in de Amerika’s. Vandaar op dit latere tijdstip alsnog de feestelijkheden.
Zelfs toen de gasten, vrienden en familie de zaal instroomden wist ze niet wat haar te wachten stond en was er alleen verbazing en de vraag waarom al die mensen een besloten bijeenkomst kwamen verstoren. Pas toen de loco zijn toespraak hield en de blauwe doos te voorschijn kwam werd een en ander duidelijker. Maar nog steeds ongeloof en verbazing.
Verder waren er nog toespraken met vriendelijke en ontroerende woorden door naasten en vrienden. De felicitaties, bloemen en kadootjes waren niet van de lucht en ik mocht er bij zijn om het feestje vast te leggen. Samen met Sjaan en Henk en Marion.
Voor de techno-camera-geeks onder ons: Canon 1DsII met Canon EF24-105 F4.0 L USM en Metz 45CL Digitaal, beelden alleen bijgesneden en een aantal wat lichter gemaakt in Lightroom. Verder: SOOC.
Een kleine collectie van de feestelijke beelden:
BETIFO – van alles wat
Vandaag een allegaartje van beelden die in de achterliggende week zijn gemaakt.
Een politieman die een jonge speurhond aan het opleiden is, een trein die toevallig langs kwam, een struikmargriet die naast de deur staat te bloeien, bloeiende krenten in een wandelgebied de Waschkolk bij Nunspeet, een enkel ontzettend zelfportret en bloeiende bomen in een wijk met reusachtige vrijstaande woningen.
Vooral de laatste doet me denken aan zo ongeveer het slot van de film The Last Samurai, waarin Katsumoto (Ken Watanabe) in een laatste doodsrochel fluistert: “Perfect…They are all… perfect”. Hij was z’n hele leven op zoek geweest naar de perfecte bloesem en kwam er op het laatst achter dat ze allemaal perfect zijn. En deze enorme bloesemboom met de roze bloesemblaadjes verspreid over het gazon deed me aan die scene denken.
Een andere, minder perfecte, maar niet minder leuke uitspraak:
Zebulon Gant: [shouting loudly] Right, you little bastards! You will stand up straight or I will personally shit kick every far eastern buttock that appear before me eyes!
Algren: Well done, sergeant.
Zebulon Gant: When you understand the language, sir, everything falls into place.
Tot zover de woorden uit deze fantastische film. Mag ik u uitnodigen tot het aanschouwen van voornoemde beelden:
Koningsspelen 2013
Op vrijdag 26 april werden door het hele land de Koningsspelen gehouden. Zo ook op de school voor speciaal onderwijs in Zwolle waar ik al eens eerder over schreef. De kinderen hadden diverse praalwagens versierd en hielden een parade waarbij de wagens door een heuse jury werden beoordeeld. Ondanks de stromende regen hadden de kids enorm veel plezier en was het een feestje. Er stonden springkussens in de gymzaal en er werden suikerspinnen gemaakt.
Door de regen werd m’n camera en lens erg nat en dat had een ernstig effect op de autofocus. Ook werkten een aantal knopjes achter op de camera op enig moment niet meer…
Hieronder een uitgebreide sfeerimpressie:
BETIFO – tulpenkleuren
Vandaag een andere lens uitproberen. Een Asahi Pentax Macro Takumar 100mm F4.0, met een adapter op mn getrouwe 5DII geschroefd en uit de hand. Niet helemaal overtuigd dat het 1:1 macro is maar niettemin mooie scherpe platen met de fraaiste kleuren. Tis een reuze schatkist met al die lenzen en adapters en filters en doppen en alles.
De beelden:
BETIFO – Hoeken
Het is verbazend hoeveel hoeken men kan vinden op een paar vierkante meters. En elke hoek is weer anders, heeft een andere bestemming, heeft een andere kleur, wordt op een andere manier door de zon beschenen, werpt een andere schaduw, heeft een andere vorm. Er zijn stenen hoeken, houten hoeken, kunststof hoeken, hoekstenen. Er zullen vast mensen zijn die Hoek heten, er is zelfs een dorpje in Zeeland dat de naam Hoek draagt, er zijn meetkundige hoeken en toponieme hoeken. Maar deze laatste vier hoeken hebben niets te maken met deze serie. De hoekigheid van deze post moge duidelijk zijn.
De beelden zijn gemaakt met een oude maar messcherpe Asahi Pentax 50mm F1.4 vastgeknoopt aan m’n 5DII, gebruikt diafragma 2.0, handmatige scherpstelling en de camera in de diafragmavoorkeuze. Voor het gemak heb ik het piepje aangezet van de camera zodat ik zeker wist dat op de juiste plek scherp gesteld werd. Het bokeh van dit objectief is verbazend mooi. Onderstaande beelden zijn niet bewerkt, alleen van RAW geconverteerd naar JPEG.
Enjoy:
Asahi Pentax 50mm F1.4
Een lieve vriendin kwam onlangs voorbij met twee koffers vol fotografie spullen. Een van de lenzen die in de koffers zat was de Asahi Pentax 50mm F1.4 en dat is een beauty. Scherp als geen ander en prachtig glas.
Verder zaten er nog een 100mm macro, een 400mm Hanimax, een stuk of wat extenders, een novoflex macrobalg, een Schneider Kreuznach Xenar 135mm F4.5, stapels met filters, lensdoppen en what not, een aluminium koffer en een bruinleren koffer, een Pentax spotmatic en nog veel meer… Als een kind in een snoepwinkel voel ik me. De 50mm zit vast aan mn Canon 5D II met een adapter geschroefd, want allemaal M42 draad…
Zelfportret: