Bijna elke dag een foto…

Tis moeilijk om echt elke dag een foto te plaatsen op dit blog-medium… Elke dag fotograferen is nauwelijks een punt, maar ook elke dag een foto bloggen is lastig. Kdoen m’n best…

Hieronder een aantal platen van de afgelopen dagen. Allemaal genomen met Lydia, m’n Canon 5DII en Nifty, de Canon 50mm F1.8 . Sluitertijden, diafragma’s en ISO waarden vind ik hier niet belangrijk. Het gaat tenslotte om de beelden. Die moeten je aanspreken of niet. Oordeel zelf.

Waar lijkt dit op..?

Een stads, heuvelig landschapje wat doet denken aan… ehmm… iets. Ligt op het puntje van mijn tong, kan er ff niet op komen…

Aandachtig luisterend

Aandachtig luisterend naar de grote Sifu en Sensei die de werking van de nieuw gearriveerde Nikon 1 V1 en J1 uitlegt aan deze belangstellende bezoeker. Er gaat schijnbaar een wereld voor hem open.

Vrolijk

Ons collega Arjo, de altijd vrolijke man die zojuist een schoon en vrijwel nieuw shirt heeft aangemeten gekregen, evenals een meticuleus aangebrachte moustache. Er waren twee man voor nodig om dit voor elkaar te krijgen, maar uiteindelijk is het gelukt. Met een stralende glimschater als resultaat. 🙂

In gesprek

Serieus in gesprek tijdens de afgelopen wandeling van de Nelfen, de leden van de werkgroep Natuur en Landschap fotografen van onze fotoclub AFV de Veluwe. Deez’ maal waren we ten zuiden van Otterlo, wandelend in het Otterlose Buurtbosch en struikelend over het Mosselsche zand. herfstkleuren en paddestoelen ten overvloede. Werelds…

Mosselsche zand

Het Mosselsche zand, een zandverstuiving zoals er enkele zijn op de Veluwe, de woestijnen van het middenste Nederland, de Negef van Gelderland, het strand zonder zee in de binnenlanden. Glooiend en golvend, bedekt met mossen en dennennaalden, vliegdennen en hertensporen. Stilte zonder wind, grijze luchten hangen zwaar boven de naaldbomen, een eenzame wandelaar met een tas vol zelf geplukte cantharellen vertelde ons uit te kijken naar een culinair hoogstandje of een hoogvliegende trip, da’s niet helemaal duidelijk.

Herfstkleuren

De herfstbla’ren kleuren geel, goud en oranje tegelijk aan de spichtige, witte berkenstammen en steken fel af tegen het immer groene loof van de naaldbomen en de bruine, uitgebloeide heide struiken. Eenzaam en vrijwel alleen staan zij daar, vaak onopgemerkt door de enkele bezoeker van dit stukje fraaie natuur.

A man and his boots

Een man en zijn laarzen. De natuur verkennend, onbewandelde paden betredend en nieuwe grondgebieden explorerend. Een man en zijn laarzen en de natuur, onlosmakelijk met elkander verbonden. Dat er een Nikon in het spel te zien is kan ik ook niks aan doen. 🙂

Awel, tot zover de enkele beelden die de afgelopen dagen de lichtgevoelige sensor van Lydia en Nifty zijn gepasseerd en de geheugenkaart hebben bereikt. Het miraculeuze proces wat schrijven met licht heet en de mensheid fotografie is gaan noemen. Khoop met deze beelden enige verwondering en wellicht bewondering te hebben opgewekt. De woorden zijn eveneens van mezelf, ontsproten uit een toetsenbord, gevoed door een glas rode wijn en de kleuren en/of grijstonen van de beelden.

Bijna Elke Dag Een Foto: EDEF 🙂

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.