Vandaag een nieuwe wandeling met de nelfen. De ridders van het schone landschap, de helden van de natuur, de beroemdheden van het groen, de prima donna’s van de buiten fotografie, de sterren van de geheugenkaart. Dus.
Deze keer zou het spannend worden of we het droog zouden houden. Of dat de wandeling andermaal ende nog eens weggespoeld wou worden in een regenwolk… Zware bewolking en een frisse bries woei de deelnemers richting het startpunt van de wandeling. Van alle kanten kwamen de helden aangereden en al snel was de expeditie onderweg. Nog weinig herfstkleuren te zien, behalve een vroege eik met de enorme knalrode bladeren die hier en daar verschenen. Zelfs paddenstoelen waren lastig te vinden. Vossenbessen bloeiden nog een beetje en het frisgroene blad stak fraai af tegen de kleine maar knalrode bessen.
De route slingerde zich door de oude bossen op wat eens een vuilstort was en inmiddels is uitgegroeid tot een educatief stuk natuur. Op geregelde afstanden stonden informatie bordjes waarop vermeld staat wat er leeft, groeit of beweegt, zogezegd de flora en fauna. De begroeiing bestaat voornamelijk uit eiken, berken en naaldbomen. Een enkel heideveldje, inmiddels uitgebloeid en getooid met een soort van bruine gloed, ligt verspreid tussen de bospercelen.
De donkere bewolking liet soms een zonnestraaltje door en gaf zelfs een heuse regenbui, maar verder was het aangenaam waterkoud herfstweer. De wandeling duurde een kleine twee uur en was afwisselend en prettig om te wandelen. De gele paaltjes waren eenvoudig om te volgen en uiteindelijk waren we weer terug bij de auto’s.
Het dorp werd bezocht voor een warm bakkie koffie en de onvermijdelijke appelgebak met slagroom. Het beoogde etablissement was gesloten en de troep toog naar een volgende eetgelegenheid. Een pannenkoekenhuis waar al snel de koffie op tafel stond en het heerlijk geurende appelgebak getooid werd met slagroom.
Terwijl genoten werd van de warme drank en voedsel, kwam een enorme stroom vrachtwagens langs, luid toeterend en toegezwaaid door uitgelaten dorpsbewoners. Het bleek een onderdeel van de jaarlijks terugkerende truckersdag waarbij gehandicapten de rit van hun leven krijgen en mee mogen rijden met deze mastodonten van de weg.
Een mooie afsluiting van een nieuw avontuur. De expeditieleden namen afscheid en gingen ieder zijns weegs. Zo werd wederom, ende ditmaal een bijna droge expeditie van de nelfen afgesloten. Ook dit avontuur wordt andermaal ende nog eens bijgeschreven in de annalen van de werkgroep natuur en landschap fotografie, met dank aan de enthousiaste groep deelnemers.
[svgallery name=”NelfenKril” link=”Ga hier naar de fotoserie.”]
.