Een vrijgezellenfeestje

Stel. Je gaat trouwen. Voorafgaand is het bij veel mensen gebruikelijk om een vrijgezellenfeestje te organiseren en de bruid of bruidegom te verrassen. Zo ook deze keer. De bruidegom in kwestie heeft het afgelopen half jaar een boel meegemaakt en het was spannend of de bruiloft wel door zou kunnen gaan. Maar alles verliep volgens plan en de broers en vrienden hebben op de betreffende avond de bruidegom-to-be op het werk opgehaald en meegenomen naar een vier sterren hotel waar we die avond zouden verblijven.

Een kookcursus was georganiseerd waarbij we onder het toeziend oog van een heuse chef kok de voorgerechten mochten maken en een aanvang maken met de toetjes. Hilariteit rondom het aantrekken van de schoven, het snijden van de vele producten en het husselen van de salade. Het hoofdgerecht werd door de koks in de hoofdkeuken klaargemaakt voor ons. Tussen de maaltijden door werd een stevige en geurende sigaar gerookt onder het genot van een glaasje. De avond was een feestje, het eten verrukkelijk en de wijnen om je vingers bij af te likken. Het behoeft geen verdere uitleg dat er verschillende flessen van het edele vocht door heen zijn gegaan die avond. 🙂

Ongevraagd, maar met veel plezier heb ik wat sfeerbeelden kunnen maken:

Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje
Vrijgezellenfeestje

Meeleven

Meeleven. Hoe doe je dat eigenlijk. Denk je dan af en toe aan iemand die het moeilijk heeft of ernstig ziek is? Of stuur je een kaartje, wapje, mailtje, tweetje? Breng je een bezoekje of bel je een keer? Laat je een fruitmand bezorgen of neem je een fles wijn mee? Vertel je hele verhalen, schrijf je honderduit, of zeg je gewoon dat je het erg vindt dat de ander het zo moeilijk heeft of zo ziek is? Of zeg je niks maar ben je er gewoon?

Wat zeg je eigenlijk tegen iemand die z’n haar kwijt raakt door dagenlange chemotherapie? Die zich zieker dan ziek voelt, geen weerstand meer heeft, geen eetlust en met het enige vooruitzicht dat er nog veel meer van die rotzooi in het lichaam moet worden gepompt?

Eeen goed vriend (30) kreeg onlangs te horen dat hij kanker had op een plek waar een man dat echt niet wil en uitzaaiingen bij de nieren. En een schoonzusje (40 nog wat) kreeg op dezelfde dag te horen dat ze borstkanker had en zal in elk geval 1 borst moeten gaan missen. Beide krijgen nu chemo. Hij krijgt een aantal behandelingen van vijf dagen achtereen per keer en zij een half jaar elke week een behandeling. Beide raken hun haar kwijt. En ik bedoel dan al hun haar… Probeer je het eens voor te stellen…

Ik ken veel mensen met die vreselijke ziekte. Sommigen zijn er inmiddels aan overleden, ouderen, maar ook jongeren. Anderen mogen er nog zijn en doen hun best om er nog wat van te maken. Een dame die ik mag kennen is ernstig ziek maar wil de strijd niet opgeven en zoekt naar andere behandelmethoden. Een goede vriendin en mede fotograaf, die borstkanker aan het overleven is, rijdt in een knal oranje busje door Europa, maakt de mooiste foto’s, is mentor bij de Fotobond en helpt anderen om beter te fotograferen. Een geweldige dame die gekscherend praat over haar “opgeplakte borsten”.

Vorige week zei ik dat wanneer zij hun haar kwijt zouden raken, ik me ook kaal scheer. Hij ligt nu sinds een paar dagen weer in het ziekenhuis, vastgeknoopt aan een infuus en is z’n haar bijna kwijt. Hij vindt het vreselijk en is echt heel verdrietig. Van mezelf ben ik al kalend en ik scheer m’n hoofd wel vaker dus ik ben dat gewend. Maar m’n snor afscheren durfde ik niet, dat zou ik echt vreselijk vinden. En daar zit nou net datgene wat ik zo moeilijk vind. Het verraste me dat ik de moed niet had om het te doen. Ik voelde vanmorgen een beetje hoe hij zich moet voelen. Maar ik heb de keus en hij niet meer. Ik doe het weghalen van m’n haar bewust en bij hem gebeurt het (en straks ook bij haar) door de chemo en kan hij er niks aan doen.

Marien en Janny, deze is voor jullie. Ik denk voortdurend aan jullie beiden en bid voor jullie. Veel meer kan ik niet doen. Tuurlijk kom ik langs, stuur een wapje, neem een fles wijn mee, zal een keer voor jullie koken en zo. Maar dat is het dan zo’n beetje. Meer troosten kan ik als mens niet.

Ik zet m’n kale hoofd weer eens op het internet maar dit keer speciaal voor jullie. Omdat ik van jullie hou.

kaal

New year’s resolution

De laatste minuten van dit jaar tikken weg, terwijl de kachel snort (…), de bubbels in het glas bubbelen, het buiten zachtjes regent en het vuurwerk ernstiglijk van zich laat horen.

Mijn voornemen voor het nieuwe jaar is om een klein lichtje te mogen zijn in deze donkere wereld. En mijn wens is dat vele anderen dat ook willen zijn. Zodat er een klein beetje licht schijnt en de duisternis een beetje terrein verliest.

2014
Just be a little light
in this dark world

Het vakantiegevoel…

Is er een ultiem vakantiegevoel? Veel zullen zeggen van wel. Ik denk dat het meerdere gevoelens zijn, een heleboel ervaringen, gesprekken, ontmoetingen, indrukken, smaken en geuren zijn die bepalen of je het naar je zin hebt. En dus een goed vakantiegevoel hebt.

Awel, ik kan u vertellen dat het vakantiegevoel nog steeds aanwezig is, ondanks dat de vakantie voorbij is en alleen de herinneringen blijven. Maar wat was het leuk. Na zovele jaren weer bij m’n zusje geweest die inmiddels op een prachtig boerderijtje woont in Flaach. Een klein dorpje in Noord Zwitserland waar niemand haast heeft en iedereen toch druk is met het oogsten van graan, aardappels, tabak, kersen, koolzaad en what not.

De temperatuur was al die tijd ruim boven de 30 graden en buiten leven in de schaduw was verplicht. Evenals eten van de bbq, veel water drinken, genieten van koffie met gebakjes, lekker eten en afkoelen langs een riviertje. Zelfs op een avond uitgebreid eten bij een echte, heus Italiaans pizza restaurant. De heerlijkste pizza gegeten daar.

Verder veel cultuur opsnuiven, oude stadjes bewonderen, op terrasjes wat drinken, mensen kijken, souvenierswinkeltjes plunderen, chocola inslaan, boodschapjes doen in vreemde winkeltjes en nog veel meer leuks. 🙂

Onderstaande beelden zijn een weergave van het vakantiegevoel. Een soort lijst van antwoorden op de vraag: “Wat is vakantie?”

vakantie is geld pinnen bij een buitenlandse automaat

Vakantie is genieten van lekkers op een terras.

Vakantie is lekker wandelen

Vakantie is nog steeds te klein zijn om iets te kunnen zien…

Vakantie is de watervallen van Schaffhausen bezoeken

Vakantie is vissen (kijken)

Vakantie is naar andere mensen kijken…

Vakantie is naar andere mensen kijken…

Vakantie is de druiven zien groeien.

Vakantie is spelen met de hond.

Vakantie is ook eens omhoog kijken

Vakantie is gesprekken op onverwachte plekken

Vakantie is met elkaar koffiedrinken.

Vakantie is bootjes kijken in Zurich.

Vakantie is je verbazen om een klein bestel autootje.

Vakantie is schaduwplekjes zoeken.

Vakantie is de laatste kersen plukken

Vakantie is verblijven op een heerlijk boerderijtje.

Vakantie is gek doen tijdens het kersen plukken.

Vakantie is een tentje opzetten.

Vakantie is genieten van geurende rozen.

Vakantie is mensen kijken die mensen kijken.

Vakantie is cultuur opsnuiven.

Vakantie is oude stadjes bezoeken.

Vakantie is verzamelen in de schaduw van een boom.

Vakantie is uitpuffen op een bankje langs het water.

Vakantie is oude dametjes op blote voeten.

Vakantie is een goed gesprek.

Vakantie is samen foto’s kijken.

Vakantie is gek doen met je broertjes.

Vakantie is genieten van uitzichten.

Vakantie is dom kijken naar de hond.

Vakantie is dobberen in een bootje op een rivier.

Vakantie is genieten van het mooie weer.

Vakantie is bovenal genieten van de bbq…